Mestre Pastinha

Vincente Ferreira Pastinha urodził się 5 kwietnia 1889 roku w Salvador w stanie Bahia w Brazylii.
Był on chudym, słabym chłopcem, który często był zaczepiany na ulicy przez starszych i silniejszych. Pewnego razu idąc do domu został pobity przez starszego chłopca z sąsiedztwa. Przyglądał się temu Afrykańczyk Benedito, który  potem zatrzymał młodego Pastinha i zaproponował mu że będzie go uczył bronić się i pokaże mu kilka przydatnych  technik.

Kiedy miałem 10 lat, był taki jeden dzieciak – Franzinho – starszy ode mnie. Zawsze gdy wychodziłem np. na zakupy, gdy tylko się spotykaliśmy zawsze kończyło sie to bójką – on zawsze wygrywał. Kiedyś pewien Afrykańczyk zobaczył to i widząc mnie płaczącego ze złości zawołał: I tak zacząłem ćwiczyć Capoeira…

Gdy następnym razem młody Pastinha został napadnięty przez tego samego chłopca, bez problemów bardzo szybko się obronił.

Akademia Capoeira Angola

Miał ona bardzo radosne dzieciństwo. Czas spędzał w szkole na nauce malowania, a po szkole bawił się lub trenował Capoeira pod okiem Benedito. W późniejszym czasie wstąpił do szkoły marynarskiej, którą opuścił z zamiarem zostania malarzem. W sekrecie cały czas praktykował Capoeira – w tych czasach praktykowanie Capoeira było nadal zakazane.

W 1941 na zaproszenie swojego ucznia Aberre. Pastinha udał się na niedzielną roda, która odbywała się w Ladeira de Gengribirra na Bairro da Liberdade. W miejscu tym spotykali się na najlepsi capoeiristas i mestres. Aberre był już wtedy znany na tych roda. Po spędzeniu tam popołudnia jeden z największych mestres Bahia – Mestre Amorzinho podsunął Pastinha pomysł aby otworzyć w Salvador akademię Capoeira Angola gdzie za regularne zajęcia pobierane będą opłaty.

Rezultatem tego spotkania było otwarcie pierwszej akademii Capoeira Angola „Centro Esportivo de Capoeira Angola” w 1942 roku w Pelorinho.

Uczniowie uczęszczający do Akademii Mestre Pastinha na zajęciach używali uniformów – czarnych spodni i żółtych koszulek. Były to kolory ulubionej drużyny piłkarskiej Mestre – Ypiranga Futebol Clube.

W 1966 roku Mestre Pastinha brał udział w brazylijskiej delegacji, która udała się do Dakar w Senegalu gdzie uczestniczyła w I Międzynarodowym Festiwalu Czarnych Artystów prezentując tam Capoeira Angola. Mestre Zabrał tam ze sobą swoich najlepszych uczniów: Joao Grande, Joao Pequeno, Mestre Gato Preto, Mestre Gildo Alfinete, Mestre Roberto Satanas, Camafeu de Oxossi.

Ciężkie czasy

Pastinha podejmował wiele prac. Pracował jako pucybut, krawiec, ochroniarz w kasynie oraz pomagał w budowie portu w Salvador. Jednak zawsze wracał do tego co najbardziej kochał – Capoeira Angola.

Po pewnym czasie Mestre Pastinha został poproszony o zwolnienie budynku w którym znajdowała się akademia. Oficialnym powodem miały być prace renowacyjne ale w ostatecznści okazało się, że budynku tego nigdy mu nie zwrócono. W miejscu gdzie kiegyś znajdowała się kiedyś I Akademia Capoeira Angola znajduje się dziś restauracja oraz punkty usługowo-rozrywkowe.

Pod koniec życia schorowany i niemalże kompletnie ślepy Mestre Pastinha trafił do miejskiego schroniska. Całe swoje życie poświęcił on Capoeira Angola. 12 kwietnia 1981 grał on swoja ostatnią grę w roda.

Mestre Pastinha, ojciec i opiekun Capoeira Angola zmarł w wieku 92 lat 13 listopada 1981 roku.

Jego nauki są nadal przekazywane w niezmienionej postaci przez jego dwóch wiernych uczniów – Mestre Joao Pequeno i Mestre Joao Grande. Kontynuują oni dzielenie się Capoeira Angola ze światem tak jak nauczył ich Mestre…

„Praktykuję prawdziwą Capoeira Angola i w mojej szkole ludzie uczą się jak być szczerym i sprawiedliwym. Takie jest prawo Capoeira Angola. Odziedziczyłem to po moim dziadku, to jest prawo lojalności. Capoeira Angola w takiej formie w jakiej się jej uczyłem – taką ja przekazuję – nie zmieniłem jej w swojej szkole. Kiedy moi uczniowie wchodzą w to to wchodzą żeby wiedzieć o wszystkim, oni wiedzą ze to jest walka, przebiegłość. musimy zachować spokój… to nie jest ofensywna walka. Capoeiraista czeka… dobry Capoeirista musi umieć śpiewać, grać capoeira, i grać na instrumentach z capoeira.”